Szalona noc

Klub był pełen po brzegi i ludzi wciąż przybywało. Wszyscy tańczyli, ocierając się o siebie z braku przestrzeni. Aleks rozpiął kolejny guziczek koszuli, popijając piwo przy barze. Znowu tutaj przyszedł i znowu jedynie patrzył na podboje swojego seksownego przyjaciela, który jak na razie dostał kosza tylko raz w życiu. I to jakoś przed godziną.

Chłopak, którego Aleks sobie wypatrzył, emanował seksem i chciał go każdy gej w tym klubie. Wszyscy na niego patrzyli, zupełnie jakby hipnotyzował całe to towarzystwo. Kilka razy Aleks widział, jak idzie z kimś do łazienki, zapewne na loda albo szybki numerek, bo po chwili wracał z powrotem i tańczył niczym młody Bóg. Być może miał takie wzięcie, bo był zgrabnym, delikatnie umięśnionym blondynem o intensywnie zielonych oczach i z kilkoma uroczymi piegami na nosie i policzkach, a może dlatego, że był wysoki i zgrabny? Może był to jednak jego taniec, który zdawał się kusić dosłownie każdego, a może... Zapewne mógłby wymieniać do końca życia.

I ten właśnie chłopak, którego Aleks obserwował od dłuższego czasu, dał kosza jego przyjacielowi – drugiemu bożyszczu tej nocy. Bradley, z którym tu przyszedł, tak naprawdę nie leciał na tego chłopaka. Zwyczajnie zauważył, jak Aleks cielęco się w niego wpatruje i chciał mu udowodnić, że odrobina dobrych chęci i chłopak będzie jego.

No i dostał kosza. Jak więc on miał się odważyć chociaż do niego zagadać? Nie mógł się równać z urodą Bradleya. Przy nim zawsze był niewidoczny. W tym środowisku chciało się iść do łóżka z jak najlepszym towarem, a on nie należał do tej kategorii. Nie, jego twarz nie była brzydka. Nie miał na niej żadnych śladów młodzieńczego trądziku czy blizn; skóra była gładka, a jednodniowy zarost dodawał mu odrobinę uroku, ale to tyle. Zęby też miał białe i zadbane, nos lekko zadarty i nietypowy dla mężczyzn, bo dość mały, dający mu wygląd słodkiego kociaka. Oczy miał brązowe, a włosy ciemne i krótkie. Jedynym jego prawdziwym atutem było ciało. Dbał o nie jak mało kto. Razem z Bradleyem chodził na siłownię i to właściwie on ciągnął tam swojego przyjaciela. Był dość wysoki i ładnie umięśniony, bez zbytniej przesady. Gdyby więc pozbyć się twarzy i ciuchów maskujących jego muskularną sylwetkę, być może ktoś by się skusił. Ale jak na razie Aleks pozostawał kompletnie niewidoczny, bo twarz była pierwszą rzeczą, jaką ludzie zauważali.

Wypił piwo do końca i postanowił zamówić sobie kolejne. Obrócił się na barowym stołku i omal nie dostał zawału serca, kiedy tuż obok siebie zauważył obiekt swoich westchnień. Chłopak zamówił duże piwo. Zerknął na Aleksa, nieświadomie przyprawiając jego serce o szaleńczy galop, i uśmiechnął się lekko. Gdyby Aleks był choć trochę tak odważny jak na sali sądowej, zapłaciłby mu za to piwo. Nie chciał jednak się zbłaźnić przed tym chłopakiem, więc spuścił głowę i wbił go w swój pusty kufel, pieszcząc opuszkami palców jego gładką powierzchnię.

– Ja zapłacę, kotku.

Aleks zerknął kątem oka na przystojnego faceta, który bezpardonowo objął chłopaka w pasie i uśmiechnął się szeroko. Zanim Aleks zaczął się wyklinać, że przecież też mógł mu to zaproponować i zagadać do niego, zaczął odmawiać modlitwę dziękczynną, że jednak tego nie zrobił.

– Wyglądam ci na takiego biednego, co go na piwo nie stać? – warknął chłopak, unosząc kpiąco jedną brew. – Zabieraj łapy i spadaj, zanim stracisz to, co wbija mi się przez spodnie w tyłek.

– Nie udawaj takiego niedostępnego – warknął mężczyzna wyraźnie urażony odmową chłopaka.

– Nie udaję. Po prostu… nie dla psa kiełbasa.

Och, pomyślał Aleks. Najwyraźniej jest bardzo świadomy swojej atrakcyjności.

Facet aż sapnął z oburzenia i pchnął go na bar, oddalając się z wyraźną furią. Chłopak prychnął tylko.

– Palant.

Blondyn wziął piwo i zrobił spory łyk. Aleks lekko drżącym głosem zamówił kolejne dla siebie. Może powinien iść do domu? To w sumie nie był głupi pomysł… Przecież jutro miał iść do więzienia i gadać z Cedrickiem. On i matka chłopaka byli jego sąsiadami, nie stać jej było na adwokata. Chłopak wdał się w bójkę ze swoim rówieśnikiem, a że był silniejszy, wysłał tamtego do szpitala. Aleks chciał jakoś mu pomóc. Lubił tego roztrzepanego dziewiętnastolatka, a i Cedrick zdawał się lubić jego.

No, przynajmniej będzie mógł się pośmiać z głupiej miny Bradleya po tym, jak blondyn wyrwał się z jego uścisku i odszedł dumnym krokiem, zostawiając go samego.

Po raz kolejny zerknął na chłopaka. Ten wdrapał się na stołek obok niego, gdy miejsce się zwolniło i kiedy tylko zauważył, że Aleks na niego patrzy, uśmiechnął się do niego. To było jak śmiertelny zawał i zmartwychwstanie w jednym.

Aleks niepewnie obejrzał się w jedną i w drugą stronę, niezbyt przekonany, że to był uśmiech skierowany w jego stronę. Chłopak zaśmiał się i wyciągnął do niego rękę.

– Daniel.

A więc chyba jednak do niego. Aleks czuł, że pocą mu się dłonie. Uścisnął mu niepewnie rękę.

– Aleks.

– Czemu się nie bawisz? – spytał, obejmując obiema rękami swój kufel i sporo z niego wypijając. Trzymając go w ten sposób wyglądał dość dziecinnie.

Aleks nie był pewien, co powiedzieć, żeby nie wyjść na jakiegoś nudziarza zmęczonego życiem w zaawansowanym stadium depresji.

– Po prostu… jakoś nie mam ochoty.

– Chyba nigdy nie masz. Nie widziałem jeszcze, żebyś tu kiedykolwiek tańczył. Nie umiesz?

Aleks aż wydał z siebie zaskoczone sapnięcie. Skąd on mógł wiedzieć, że nie tańczył? Obserwował go?

Nie, to niemożliwe… Może zapamiętał jego brzydką gębę i… I już.

– Wolę obserwować ludzi – uśmiechnął się niepewnie. – No, z tańcem to też różnie bywa.

– Na pewno nie jest aż tak źle.

– Wierz mi, jest. Ty chyba jednak bawisz się całkiem nieźle, doprowadzając do szału połowę facetów w tym klubie.

Parsknął.

– To oni doprowadzają do szału mnie. Serio wyglądam na osobę, która za piwo odwdzięczy się własnym tyłkiem?

Aleks pokręcił gorliwie głową na znak, że wcale nie.

– Nie znoszę takich przylep – burknął. Był już lekko wcięty, to było widać.

– Mhm…

Aleks tylko tyle mógł powiedzieć. Nikt tak naprawdę się do niego jeszcze nie „przylepił”. Zapewne gdyby Bradley nie umawiał go na ranki z różnymi chłopakami, pewnie do teraz byłby prawiczkiem. Gdy przyszło co do czego, jego „randki” z reguły po prostu nie chciały zaliczyć wieczoru bez seksu, więc dochodziły do wniosku, że mogą się przemęczyć i od biedy dać takiemu frajerowi jak on. To było aż przykre, że kiedy Aleks już się rozebrał i jego partnerzy seksualni mogli zobaczyć jego ciało, wyglądali na tak zszokowanych, jakby mieli przed sobą kosmitę. Jego rozmiar też najwyraźniej był zadziwiający, a szacunek do partnera i dbałość o przyjemność kochanka zapewne tak rzadkie, że każdy jeden wracał do niego po więcej. Chcieli go za swojego przyjaciela, który przeleci ich podczas kryzysu, pocieszy i zapewni, że wszystko będzie dobrze. Żaden nie chciał stworzyć z nim czegoś trwałego.

– Ale dość tych smutnych tematów. Pogadajmy o czymś przyjemniejszym.

– Hm… To znaczy?

– Nie jesteś zbyt rozmowny, prawda? – spytał Daniel rozbawiony.

– Em… Wolę słuchać ludzi.

– Rozumiem, że wolisz, jak ktoś się żali tobie niż samemu się żalić?

– Dokładnie.

– Cóż, dobrze wiedzieć. Jak wpadnę w depresję przez głupią manię tych obleśnych buraków, którzy zapewne przelecieli mnie w swoich myślach na więcej sposobów niż przewiduje Kamasutra, to też wysłuchasz moich żalów, co?

Aleks mimowolnie się zarumienił. Sam wcale nie był lepszy, bo co chwilę wyobrażał sobie, jak te smukłe uda obejmują go w pasie, a ciało przyjmuje w siebie z chęcią. Mimowolnie poczuł ucisk w kroczu, bo po raz kolejny przed oczami stanęła mu ta wizja. Napił się piwa, nie chcąc pokazać po sobie, jaka jest prawda.

– Jesteś bardzo przystojny. Nic dziwnego, że wszyscy cię pragną.

Daniel zmrużył oczy.

– Ty też?

Aleks zamarł. Kompletnie nie wiedział jak z nim rozmawiać. Przełknął nerwowo ślinę, patrząc na niego niepewnie.

– Hej!

Po prostu znikąd pojawił się Bradley, obejmując go w pasie i całując w policzek.

– Hej. Już się zmęczyłeś? – spytał Aleks szczęśliwy, że nie musi odpowiadać na pytanie Daniela.

– Trochę. Daj się napić i idę z powrotem.

Aleks podał mu swój kufel. Daniel spojrzał na Bradleya niemal morderczo, ale nie odezwał się nawet słowem, uważnie ich obserwując.

– Dzięki, stary, ratujesz mi życie.

– Jak zawsze. Baw się dobrze.

Bradley tylko uśmiechnął się szeroko i nie zwracając uwagi na Daniela, odszedł.

– Kto to jest?

– Mój przyjaciel, Bradley. Przyszliśmy tu razem.

– Przyjaciel? – Daniel uniósł brwi.

– Od piaskownicy. On miał wiaderko, a ja dwie łopatki, więc jakoś tak robienie babek z piasku bardzo nas zbliżyło. Trzymamy się razem do dziś.

– Rozumiem – powiedział Daniel z rozbawieniem. Pociągnął kolejnego solidnego łyka, prawie do końca opróżniając kufel. – Pij szybko i chodźmy potańczyć.

– Chcesz ze mną tańczyć?

– Co w tym dziwnego?

Wszystko, miał ochotę odpowiedzieć, ale jednak tego nie zrobił. Po co ma go do siebie zrażać? Zresztą, zapewne po chwili i tak chłopak się z nim pożegna i odejdzie z kimś innym. A tak, z odrobiną szczęścia może będzie mógł go dotknąć albo pocałować?

Aleks wzruszył ramionami, biorąc spory łyk ze swojego kufla. W końcu westchnął, dopił do końca i postanowił spróbować. Nie liczył na zbyt wiele. Już sam fakt, że Daniel się nim zainteresował był zastanawiający. Aleks jednak nie miał przyjaciół, których stać by było na zrobienie mu takiego kawału, więc może Daniel po prostu chciał dla odmiany z kimś porozmawiać, a nie jedynie się poobściskiwać w toalecie?

Albo się z kimś założył, że go poderwie.

Blondyn złapał go za rękę i tanecznym krokiem pociągnął w tłum ludzi. Aleks wziął głęboki oddech i postanowił zrobić na nim jak najlepsze wrażenie. Wybrali miejsce tak na uboczu trochę, tuż przy ścianie z czerwonej cegły, na której zrobiono graffiti z fosforu. Daniel obrócił się do niego ze słodkim uśmiechem i zaczął tańczyć.

– Rozluźnij się! – powiedział do Aleksa.

Na szczęście Aleks wcale nie tańczył tak źle jak sugerował. Po jakiejś minucie czy dwóch wyluzował się, przyglądając się zgrabnym ruchom chłopaka. Daniel cały czas się uśmiechał, jakby bawił się naprawdę dobrze. Wypite piwo szumiało Aleksowi w uszach. Ktoś pchnął go od tyłu i mężczyzna poleciał na Daniela, który objął go asekuracyjnie w pasie.

– Przepraszam – powiedział adwokat, ale blondyn jedynie uśmiechnął się i zarzucił mu ręce na szyję, mimowolnie przysuwając się bliżej. Dłonie Aleksa jakby bez udziału jego woli objęły talię chłopaka, nadając tańcowi zupełnie inny charakter.

Aleks przełknął ciężko ślinę i postanowił zaryzykować. Najwyżej dostanie w pysk. Nachylił się i zdecydowanie przywarł wargami do ust Daniela, rozkoszując się tą chwilą. Gdy chłopak odwzajemnił pieszczotę, Aleks już naprawdę nie wiedział, o co chodzi. Dlaczego ktoś tak wspaniały jak Daniel się nim zainteresował?

Oderwał się od niego.

– Czy ty się ze mnie nabijasz? – zapytał smutno.

– Nabijam? – zdziwił się szczerze Daniel. – Dlaczego tak myślisz?

Aleks złapał go za rękę i pociągnął w kierunku stolików, gdzie muzykę było mniej słychać i można było spokojnie porozmawiać.

– Więc? – spytał Daniel.

– Zdaję sobie sprawę z tego jak wyglądam – powiedział Aleks gorzko. – Wiem, że nie jestem atrakcyjny. W tym klubie jest na pęczki facetów o niebo lepszych ode mnie. Dlaczego ktoś taki jak ty miałby się zainteresować akurat mną?

Aleks wiedział, że brzmi żałośnie. Wiedział, że wyszedł na niezwykle zakompleksioną osobę, ale co miał poradzić, że dokładnie taki był? Miał zapewne więcej kompleksów niż wszyscy ci faceci razem wzięci. Nie wierzył w cuda. Daniel był jak towar z lepszej półki. On sam był czymś, co mógł mieć każdy. Więc dlaczego…?

Daniel wyglądał na zaskoczonego jego słowami. W pierwszej chwili nie wiedział co powiedzieć, ale gdy zauważył, że Aleks zupełnie szczerze przedstawił mu swoje wątpliwości, postanowił odwdzięczyć mu się tym samym.

– Czuję się obrażony – rzekł. – Myślisz, że skoro jestem świadomy swojej urody to lecę tylko na innych przystojniaków? Wcale nie. Wszyscy ci faceci to puści idioci. Seks to nie wszystko i ja dobrze o tym wiem. Każdy ma swoje gusta, a tak się składa, że masz wszystko, co ja cenię u facetów.

– Na przykład?

– Nie dopraszaj się o komplementy! Chociażby twoje oczy. Dawno nikt nie patrzył na mnie tak jak ty. Inni mnie pożądają, chcą mnie zaliczyć, ale żaden nie wydawał się mnie choćby lubić. Chcą mnie przelecieć, żeby pochwalić się przed kolegami. Masz ładną sylwetkę, co jest ważniejsze niż twarz, bo rozumiem, że to właśnie ją uważasz za przeciętną. A co najważniejsze, jesteś dobrym człowiekiem. I wiem, że nie zrobisz mi krzywdy.

– Nie możesz tego wiedzieć.

– Mogę. Widziałem już nie raz jak pomagasz innym ludziom. Ostatnio widziałem w markecie jak kobieta spytała, czy kupisz jej bułkę, a ty zrobiłeś jej porządne zakupy. Przed klubem oddałeś facetowi swój płaszcz, bo był bezdomny i marzł jak idiota, żebrząc w pobliżu. Widziałem też jak pomogłeś tej ciocie, którą chcieli zlać jak tylko wyszła z gejowskiej dzielnicy i jeszcze zapłaciłeś jej za taksówkę. Gdyby takich ludzi było więcej, to może nie miałbym tego. – Podniósł koszulkę ukazując długą szramę biegnącą od lewego sutka aż do pępka. – Nauczyłem się dostrzegać wartościowych ludzi. W dupie mam wygląd.

Aleks nadal nie wyglądał na przekonanego, nawet jeśli jego palce mimowolnie przejechały po długiej szramie.

– Co się stało? – spytał cicho.

Daniel westchnął.

– Koledzy mojego brata bali się, że zarażę go gejostwem. W sumie to chcieli mnie tylko nastraszyć. Jeden miał nóż sprężynowy, żeby wyglądało to bardziej realnie. Jak mnie popychali, to na niego poleciałem. Dobrze, że przeciął tak, niż gdyby miał mnie dźgnąć. Trafiłby w serce.

– Przepraszam, że tak na ciebie naskoczyłem.

Daniel uśmiechnął się niewesoło.

– Zabiłeś całą zabawę we flirt, wiesz? Ale cieszę się, że wszystko jasne. Czy teraz możemy wrócić do lizania się? Jak na osobę z tak niską samooceną, zajebiście całujesz.

Aleks mimowolnie się uśmiechnął i przyparł go do ściany, całując mocno. Zbierając się w sobie, przesunął ręce na jego tyłek i zacisnął je tam, ugniatając lekko oba pośladki. Daniel zamruczał z aprobatą.

– Zabierzesz mnie do siebie? – spytał blondyn, pojękując mu lekko do ucha i z przyjemnością gładząc szerokie ramiona mężczyzny.

– Chciałbyś? – W głosie Aleksa wciąż pobrzmiewało lekkie zdziwienie, jakby nie mógł uwierzyć, że to dzieje się naprawdę.

– Bardzo. Ale noc jeszcze młoda. Najpierw się trochę zabawmy.

Wrócili na parkiet, gdzie przywarli do siebie, tańcząc w rytm głośnej muzyki. Daniel pozwolił mu obejmować swój tyłek, ocierać się o krocze i dotykać po prostu wszędzie. Sam nie był Aleksowi dłużny, również dotykając go tam, gdzie chciał. Co chwilę ich usta łączyły się w namiętnym pocałunku, a mózg i serce Aleksa wciąż nie mogło wyjść z szoku, że chłopak, którego podziwiał od kilku miesięcy, znajduje się w jego ramionach i wyraził chęć pójścia z nim do łóżka. Z nim! Czyżby Gwiazdka przyszła wcześniej?

Mniej więcej o drugiej w nocy zmienili klub na inny. Bradley poderwał jakiegoś faceta i pojechał z nim do domu, więc Aleks już nie musiał się o to martwić. Poszli we dwóch do klubu w muzyką latinoamerikano, gdzie sporo tańczyli i pili. Daniel zwolnił trochę tempo, bo twierdził, że zostało mu mało kasy, ale Aleks zaproponował niepewnie, że może mu kupić piwo jeśli chce.

– Nie chcę, żebyś pomyślał, że chcę cię wykorzystać. Tyle mi starczy. Kac to  jedno,  rzyganie to drugie. Ale dziękuję za propozycję.

Nie zwalił go ze stołka barowego, więc chyba nie poczuł się urażony tą propozycją. W tym klubie przetańczyli kolejne dwie godziny. Gdy wyszli, Daniel powiedział.

– Jestem głodny.

Więc poszli do jakiejś budki z kebabami, która o dziwo była otwarta o czwartej nad ranem. Wzięli sobie po jednym kebabie i coli i zjedli to ze smakiem, siedząc na ławce w parku. Aleks usiadł na niej okrakiem, a Daniel po turecku.

– Ale pycha – mruknął Daniel, oblizując palce z sosu. – Muszę zapamiętać to miejsce. Dawno nie jadłem tak dobrego kebaba.

– Mhm… Racja. Naprawdę dobre. Często jadasz fastfoody?

– Zdarza się. Ale rzadziej niż myślisz. Moja mama bardzo dobrze gotuje, bo ja i mój brat jesteśmy wiecznie głodni, a ona lubi nas dokarmiać.

– A nie wyglądasz.

Daniel uśmiechnął się.

– Schudłem jakieś cztery lata temu. Ważyłem prawie sto kilo.

– Żartujesz!

– Nie… Naoglądałem się filmów o obleśnych gejach płacących chłopakom za seks, bo nikt normalny ich nie chciał i postanowiłem schudnąć. Po kilku miesiącach męki udało mi się osiągnąć zamierzony efekt i teraz wszystko tak planuje, żeby się nie roztyć.

– W życiu bym nie powiedział. Jesteś taki szczupły…

– Wcześniej nie byłem, możesz mi wierzyć na słowo. Podobam ci się?

Aleks uśmiechnął się lekko i z zażenowaniem skinął głową.

– Ty mnie też – odparł Daniel. Zgniótł opakowanie od kebaba, popił colą i westchnął. – Niebo w gębie.

– Chcesz trochę mojego?

– Nie, dzięki, już się najadłem.

Aleks mruknął coś i dokończył swojego. Daniel wziął jeszcze kilka łyków coli, płucząc usta, a potem przysunął się do niego i bez chwili wahania zabrał za odpinanie jego paska od spodni.

– Co robisz? – zdziwił się Aleks.

– Och… Daję spróbować tego, co dostaniesz później. Jeśli będziesz grzeczny.

– Jesteśmy w parku.

– To jeszcze lepiej.

– Ktoś może nas zobaczyć.

– Staje mi na samą myśl o tym.

Aleksowi też, ale nie zamierzał się do tego przyznawać.

Blondyn rozpiął mu pasek, potem spokojnie odpiął guzik i rozsunął zamek błyskawiczny. Zsunął mu trochę niżej spodnie. Aleks patrzył na to jak zahipnotyzowany, przełykając ciężko ślinę. Już po chwili ręka chłopaka zanurkowała w jego bieliznę i wyciągnęła jego penisa na wierzch.

– Duży – stwierdził Daniel, pobudzając go lekko ręką. Na dworze było ciepło, delikatny powiew wiatru pieścił jego obnażone genitalia prawie tak samo sprawnie jak ręka Daniela. Już po chwili zastąpiły ją jego ciepłe usta. Widać było, że nie ma zbyt wiele doświadczenia w tej dziedzinie, ale Aleksowi w ogóle to nie przeszkadzało.

Siedział, dysząc ciężko i pojękując. Kiedy już myślał, że lepiej być nie może, okazywało się, że mogło. Wplótł rękę w dość długie włosy Daniela i opuszkami palców pieścił nimi skórę jego głowy.

– Jesteś cudowny – szepnął.

– A ty seksowny – odparł Daniel, odsuwając się i dokańczając ręką. Już po chwili Aleks zdusił głośny jęk, szczytując, kiedy zobaczył, jak Daniel oblizuje usta. Adwokat pociągnął go do siebie i pocałował mocno. Miał nadzieję, że to nie będzie przygoda na jedną noc, a nawet jeśli, to na pewno będzie to najlepsza noc w jego życiu.

– Chodźmy do mnie – powiedział z nadzieją, ledwo odrywając się od ust blondyna.

– Daleko mieszkasz?

– Kilka przecznic dalej. Z piętnaście minut marszu.

– Więc chodźmy.

Daniel naprawdę ładnie się uśmiechał. Przez całą drogę szli za rękę, przekomarzając się i popychając lekko. Aleks czuł, że odrobinę wytrzeźwiał po zjedzeniu kebaba i przebywaniu na świeżym powietrzu, ale wciąż nie na tyle, żeby zobaczyć świat w rzeczywistych barwach.

Gdy stanęli przed dość sporym domem jak na standardy ludzi w tym kraju, Daniel zagwizdał.

– Wow! Jaka chata! Sam tutaj mieszkasz?

– Tak – powiedział Aleks niepewnie, wprowadzając go do środka.

– Masz basen?

– Nie, uznałem, że to przesada.

– Ale stać cię na basen! Wow, poderwałem prawdziwą grubą rybę. W tych powycieranych dżinsach nie wyglądasz na bogacza.

– Nie jestem bogaty.

Aleks wpuścił go do środka i zapalił światło w korytarzu. Daniel ściągnął buty i ruszył w głąb domu, rozglądając się z ciekawością.

– Nieźle – powiedział z podziwem.

– Chciałbyś się czegoś napić? – zapytał mężczyzna, przestępując z nogi na nogę. – Mam bardzo dobre wino.

– Nie kuś.

– Świetny rocznik.

Blondyn jęknął zrezygnowany. Aleks uśmiechnął się lekko.

– Rozumiem, że wypijesz?

Daniel skinął głową. Aleks pokazał mu, gdzie jest sypialnia, a sam poszedł do salonu, gdzie w barku miał wino i lampki. Wziął dwie i wspomniane wczesnej wino i zaniósł je do swojej sypialni. Na zaścielonym niebieską narzutą łóżku rozsiadł się wygodnie Daniel. Patrzył na niego jak na swoje ulubione ciastko.

Adwokat otworzył wino i nalał do dwóch lampek. Podał jedną Danielowi.

– Za co pijemy? – spytał chłopak.

– Em, nie wiem. A za co chciałbyś wypić?

Blondyn uśmiechnął się lekko.

– Może za dzisiejszą noc?

– Za dzisiejszą noc – zgodził się Aleks. Daniel cmoknął go w usta, po czym obaj napili się wina.

– Nigdy nie sądziłem, że kiedykolwiek zobaczę cię w moim łóżku – przyznał Aleks w myśl zasady, że pijany prawdę ci powie.

– Mmm… A czemu?

– Jakoś tak… nie wierzyłem w twoje dobre serce.

Blondyn parsknął.

– Jasne, myślałeś, że skoro ładny, to od razy głupi fiut, co tylko na ładnego poleci.

– Dokładnie.

– No to się pomyliłeś. To chyba po prostu kwestia wychowania. Znaczy, mam dystans do siebie, bo po pierwsze, jeszcze kilka lat temu sam nie chciałbym siebie przelecieć, a po drugie, to co zrobili mi koledzy mojego brata, okropnie mnie przestraszyło. Nie chciałem nigdy potraktować kogoś tak niesprawiedliwie jak oni mnie.

– Co na to twój brat? – spytał Aleks zaciekawiony. Jakoś tak wino rozluźniło ich i nie spieszyło mu się do przelecenia młodego. Do świtu było jeszcze sporo czasu, a on lubił się delektować.

– Um… Najpierw muszę ci powiedzieć, że mój brat jest zajebiście przystojny. Ja mu do pięt nie dorastam. Blondyn, zielone oczy, umięśniony, wysoki… Normalnie mokry sen. Zawsze się wszędzie udzielał, sportowiec z dobrymi ocenami… Lubiany przez wszystkich. Z masą wielbicieli obu płci. Kiedy jego koledzy mnie dopadli i skończyłem w szpitalu… A muszę ci powiedzieć, że sam nawet nie wiem, jak to się stało, że nie stchórzyli i nie zostawili mnie tam, żebym się wykrwawił. Znaczy, Glen zadzwonił na pogotowie. To on miał nóż. Kiedy tam leżałem, będąc w totalnym szoku, on siedział przy mnie i mówił do mnie. Różne głupoty w tym to, że mój brat tak naprawdę nie chciał, żeby stała mi się krzywda. Gdy mój braciszek się dowiedział, był wściekły i rozhisteryzowany, że coś mi się stało. Siedział całą noc w poczekalni, bo nie pozwolili mu mnie odwiedzić w nocy. Patrzył więc przez okienko w drzwiach jak śpię. Tak mi powiedziała pielęgniarka. Wpieprzył swoim kolegom i już następnego dnia przyszli z wielkim pudłem czekoladek mnie przeprosić.

– Dobrze, że był po twojej stronie.

– Matthew był pierwszą osobą, której powiedziałem o swojej orientacji. Bałem się, jak zareaguje, ale on tylko przytulił mnie i powiedział, że wiedział to odkąd skończyłem osiem lat i że zawsze będzie moim starszym bratem.

– Chciałbym mieć takiego brata. Niestety, jestem jedynakiem.

Aleks zorientował się, że wycedzili całe wino dopiero wtedy, kiedy rozlał im po ostatniej lampce. Daniel przysunął się do niego i usiadł mu na kolanach, wciąż wesoło nawijając i pozwalając mu całować swój obojczyk i szyję.

– Masz prezerwatywy? – spytał blondyn. Rozpiął jego koszulę do końca i pchnął go na łóżko, a potem wylał mu na tors i brzuch trochę wina, by zaraz pochylić się i zlizać to. Aleks zamruczał z przyjemności, głaszcząc jego uda.

– Nie są zbyt ładne – przyznał chłopak z westchnieniem.

– Co? Twoje nogi?

– Mhm… Byłem gruby i…

– To nic. Mnie się podobasz taki, jaki jesteś.

Rozpiął chłopakowi spodnie i zsunął je pospiesznie razem z bielizną. Już dość czasu zmarnowali na czcze gadanie.

Faktycznie, skóra na udach chłopaka była gładka i widać było, że starał się poprawić jej kondycję na wszelkie możliwe sposoby, ale pod opuszkami palców wyczuwał jej niedoskonałość. Zapewne kiedyś były pokryte rozstępami.

– Są okropne – mruknął Daniel.

– Nie są. W ogóle tego nie widać.

– Ale czuć jak się dotknie.

– Obojętnie. Ale pozwól, że zanim przejdziemy do konkretów, przyniosę potrzebne rzeczy.

Ucałował te słodkie usta jeszcze raz,  potem prawie biegiem, obijając się o ściany i meble, pognał do łazienki po prezerwatywy i lubrykant…

Głośne pukanie do drzwi sprawiło, że zerwał się z kanapy i spadł na podłogę, uderzając głową o nóżkę stolika. Usiadł pospiesznie i rozejrzał się błędnym wzrokiem, nie mogąc uwierzyć.

Omal się nie rozpłakał, kiedy zdał sobie sprawę, że blondyn z klubu to tylko głupi sen. Wstał i czując okropny ból głowy i nie mając pojęcia, jak w takim razie znalazł się w domu, poszedł otworzyć.

Do drzwi walił listonosz, który miał dla niego list polecony. Aleks odebrał go, totalnie skołowany. Gdy zamknął drzwi i oparł się o nie, niemal zapłakał z poczucia straty. Z cichym jękiem i zgarbionymi ramionami poszedł do swojej sypialni po jakieś czyste gacie. Koniecznie musiał się wykąpać i wywietrzyć dom, zanim znowu się wstawi od samego odoru alkoholu. Uch, co mu odwaliło, żeby tak się urżnąć? Bo przecież nie to, że znowu nikogo nie poderwał… Przyzwyczaił się już do tego.

Wszedł do swojej sypialni i oniemiał.

Na jego łóżku, zwinięty w kłębek, ze spodniami zsuniętymi do kolan i gaciami podciągniętymi profilaktycznie na tyłek, leżał Daniel. Jego jasne włosy rozsypały się po poduszce, w którą słodko się wtulał i spał jak zabity.

Aleks momentalnie poczuł nową siłę do życia. Niemal biegiem ruszył do łazienki, szybko się wykąpał i w samych spodenkach pognał na łeb na szyję do kuchni zrobić chłopakowi śniadanie. Gdy się uwinął, położył to wszystko na tacę i potykając się o własne nogi, zaniósł do sypialni.

Daniel jakby wyczuł mocny aromat kawy, bo wymamrotał coś i otworzył zaspane oczy. Potarł je piąstkami jak niemowlak i spojrzał na niego z lekkim niezrozumieniem.

– Upiłeś mnie winem – mruknął oskarżycielsko. – I nie przeleciałeś.

– Eee… Zrobiłem śniadanie.

Daniel usiadł i jeszcze raz przetarł oczy, ziewając szeroko.

– Uch, dawno tak dobrze nie spałem.

– No, ja też. Przepraszam, nie mam pojęcia, jak to się stało.

– Noo… Poszedłeś po gumki i momentalnie odpłynąłem.

– No, ja właśnie też…

Daniel zaśmiał się.

– Teraz jeszcze raz musisz mnie gdzieś zaprosić, żeby potem kulturalnie mnie przelecieć.

Aleks uśmiechnął się lekko.

– Mogę po śniadaniu.

– Pod prysznicem?

– Pod prysznicem. Czemu nie?

– W takim razie muszę się pospieszyć z jedzeniem, hm?

– Mhm – odparł Aleks, czując, że na samą myśl robi się twardy.

Daniel faktycznie szybko się uwinął, po czym poszli razem pod prysznic. Aleks nie przyznał się, że już się wykąpał. Ustawili wodę na dość ciepłą. Daniel wystawił twarz do wody i oparł głowę na barku Aleksa, który obejmował go od tyłu, przywierając do niego mocno swoim ciałem. Głaskał brzuch Daniela z radością odkrywając wszystkie krągłości.

– Jesteś cudowny – mruknął Aleks.

– Ty też. Ale nie każ mi już więcej czekać… Zróbmy to.

– Jesteś pewny?

– Czekałem całą noc. Nie mów, że nie chcesz.

– Chcę – powiedział Aleks, nakierowując dłoń blondyna na swojego penisa. – Co ty na to?

– Chcę już…

Aleks nie był w stanie oprzeć się takiej prośbie, bo prawda była taka, że pragnął go aż do bólu. Lekko drżącymi z przejęcia i podniecenia dłońmi sięgnął po żel intymny i nabrał go sporo na palce, wsuwając je ostrożnie między pośladki chłopaka. Daniel zarzucił mu nogę na biodro i zamruczał w jego szyję, kiedy pierwszy palec wsunął się powoli do środka.

– Jesteś strasznie seksowny – powiedział Daniel lekko stłamszonym głosem, pojękując co chwilę. Aleks nie odpowiedział, wsuwając w niego drugi palec i poruszając nimi pewnie. Wiedział, co jak zrobić, żeby jego partnerowi było dobrze.

– Dobrze? – spytał cicho, całując jego ramię. Oddychał ciężko, ocierając się kroczem o ciało chłopaka. Jezu było, mu tak dobrze…

Daniel odpowiedział twierdząco, poprawiając swoje ręce na jego szyi, żeby się nie zsunąć. Była to dla niego dość niewygodna pozycja.

– Już – wymruczał blondyn.

Aleks sięgnął po prezerwatywę i założył ją pospiesznie. Potem objął chłopaka w pasie i założył sobie jego drugą nogę na biodro, unosząc go wyżej.

– Gotowy? – spytał mężczyzna.

Daniel zaśmiał się, wiercąc się lekko.

– A masz jakieś wątpliwości?

– Hmm… Może.

– Dawaj, bo pomyślę, że jesteś baba.

– Zaraz ci udowodnię, że jednak facet…

– Czekam.

Aleks już bez przeciągania wsunął się w chłopaka, pomagając sobie ręką. Daniel jęknął głośno, odchylając głowę do tyłu. Oddychał ciężko. Jego biodra podrygiwały lekko, jakby chciał już poczuć konkretne ruchy w sobie. Aleks nie kazał mu na to czekać. Na początku starał się to robić delikatnie, żeby dać mu czas na przyzwyczajenie się do jego obecności i upewnić się, że aby na pewno nie robi Danielowi krzywdy. Kiedy jednak okazało się, że chłopak wręcz domaga się o porządne, mocne i szybkie ruchy, przestał się kontrolować i pozwolił szaleć pierwotnym instynktom.

Jeszcze nigdy wcześniej nikt nie podniecił go do tego stopnia, żeby aż tak zatracić się podczas seksu. Miał wrażenie, że jego krocze płonie i jeśli zaraz się nie spuści, to będzie po nim. Dodatkowo nakręcały go przeciągłe jęki Daniela, całkowicie zdanego na jego łaskę i niełaskę.

– Ja już zaraz… – wyjęczał Aleks, poruszając szybko biodrami i podrzucając lekko blondyna do góry. Nie chciał skończyć przed swoim partnerem, ale nie był w stanie się już kontrolować. Daniel zaczął sobie pomagać ręką i skończył chwilę po tym, jak Aleks aż boleśnie pchnął do środka z taką siłą, że Daniel miał wrażenie, że go rozerwie od środka.

Mężczyzna czuł, że drżą mu kolana. Daniel powoli stanął na własnych nogach, niepewny, czy nie odmówią mu posłuszeństwa. Stali tak chwilę bez słowa, uspokajając oddechy. Kiedy wreszcie Aleks był w stanie coś z siebie wykrztusić, spytał.

– Umówisz się ze mną?

Starał się, żeby w jego głosie nie pobrzmiewała nadzieja, ale nie był pewny, czy mu się to udało. Daniel uśmiechnął się szeroko i pocałował go w usta.

– Kiedy?

– Choćby dzisiaj?

– Randka?

– Randka.

– Chętnie.

– Obiecujesz?

– Obiecuję.

Czas od kąpieli do momentu wyjścia Daniela minął mu błyskawicznie. Aż nie mógł w to uwierzyć, że Daniel już wychodzi. Bał się, że chłopak poda mu zły numer albo nie będzie chciał się spotkać. Gdy Daniel wychodził, obrócił się do niego z uśmiechem i zanim odszedł, pocałował go mocno i powiedział.

– Wiesz co? To była naprawdę szalona noc.

***

Takie coś;). Mam nadzieję, że się podobało.

Pozdrawiam!