wtorek, 10 kwietnia 2012

12.Rozmyślanie

Tom obudził się i ziewnął przeciągle. Leżał obejmując Billa. Obaj byli zupełnie nadzy. Czy oni...?

Kaulitz zmarszczył brwi. Ach, tak. Urodziny. Czarny wpadł na genialny pomysł stania się jego prezentem urodzinowym. Mhmm...

Wygrzebał spod poduszki telefon i spojrzał na zegarek. 5.30. Chyba trochę za wcześnie, żeby wstawać. W sumie to miał jeszcze ponad godzinę, a nie bardzo chciało mu się spać. Zdziwił się trochę, że Cauletz jeszcze spał. Zawsze mu się wydawało, że on wstaje mniej więcej o tej godzinie, żeby zrobić sobie makijaż, fryzurę i odwalić się na bóstwo.

Dredziarz westchnął ciężko. Podniecał go pomalowany pedał. Kiedy stał się taki żałosny? Naprawdę nie miał pojęcia.

W sumie to żałosny czy nie, chciał go znowu mieć. Jeśliby się trzymał swojego pierwotnego założenia, powinien teraz wykorzystywać Czarnego, a potem zostawić go jak sukę. Czy jednak wystarczy mu sił, żeby tak postąpić?

Odgarnął włosy i otarł się delikatnie o chłopaka. Jego penis już był twardy i gotowy do działania. Kaulitz zsunął się trochę w dół i uniósł na łokciu, po czym zaczął powoli wchodzić w Cauletza obserwując jego twarz. Na razie spał, widocznie był bardzo zmęczony.

Dredziarz zacisnął zęby, żeby czasem nie ulec pokusie i nie pchnąć mocniej. Zdawał sobie sprawę, że Bill jest cały obolały i zapewne ten dzień nie będzie należał do najprzyjemniejszych.

Wszedł głębiej oddychając ciężko. Czuł, że jego samokontrola wypala się jak zapałka i że zaraz może zgasnąć. Wsunął się jeszcze bardziej. Czarny jęknął boleśnie i zacisnął dłoń na pościeli. Dredziarz schował rękę pod kołdrę i odnalazł jego męskość, by natychmiast zacząć ją pieścić.

-Aach...-jęknął Cauletz otwierając zaspane oczy.

Tęczówki były już zasnute mgłą. Jeszcze nie bardzo wiedział, co się dzieje, a już oddychał ciężko i pojękiwał cicho. Tom czuł, jak przysuwa się do niego powodując tym samym, że jego męskość weszła w niego do końca.

-Tom?-spytał chłopak cicho.

Kaulitz uśmiechnął się tylko odwracając chłopaka na wznak i przekładając jego nogi tak, żeby znaleźć się pomiędzy nimi.

-Co ty...-zaczął Bill, ale Dredziarz nie dał mu dokończyć.

Zaczął się delikatnie poruszać jęcząc cicho. Boże! Jeszcze nigdy seks nie sprawiał mu tyle przyjemności, jeszcze nigdy nie reagował tak na żadną osobę, jeszcze nigdy tak bardzo tego nie pragnął. Czarny był jak narkotyk: im częściej z nim był, tym bardziej go pragnął.

Przestał go pieścić i podniósł go tak, żeby siedział mu na udach nadal mając go w sobie. Cauletz objął go i dostosował się do jego powolnych pchnięć. Tom głaskał go delikatnie po plecach. Wiedział, jak bardzo go boli. Zdziwił się jednak, gdy chłopak zaczął przyspieszać. Czarny ugryzł go boleśnie w ramię i doszedł, jeszcze szybciej niż Kaulitz.

Zdumiony obrotem sprawy Tom puścił Billa. Ten tracąc oparcie upadł na posłanie oddychając ciężko. Dredziarz wyszedł z niego i obserwował, jak sperma spływa po jego udach.

-Jesteś niewyżyty!-stwierdził Tom masując ramię, w które został ugryziony.

-Ja? To ty zacząłeś!

-Skończyłeś szybciej niż ja!

-To nie moja wina, że jesteś powolny.

Kaulitz otworzył usta z oburzenia i prawie od razu je zamknął. Nie wiedział, co powiedzieć, żadna dziewczyna nie była tak bezpośrednia.

-Brak riposty?-Bill uniósł zadziornie brew.

Dredziarz pokręcił tylko głową i położył się obok Czarnego. Pocałował go lekko w usta.

-Która godzina?-zapytał Bill.

-Coś koło 6. A co?

-Cholera, muszę lecieć do łazienki.

-Daj spokój, spokojnie zdążysz. Poleżmy jeszcze trochę.

-Co ty nagle taki spragniony uczuć jesteś?

-Po prostu... Bill, w sumie to... Nie powiesz nic nikomu, dobrze? Jeśli Geo się o tym dowie, zginę śmiercią tragiczną.

Czarny uśmiechnął się lekko.

-Spokojnie, nikt się nie dowie.

-Nasza tajemnica?

-Chyba nie sądzisz, że opowiem wszystkim o tym, że zaproponowałem się na prezent urodzinowy? Czuję się jak prostytutka.

-Nie zapłaciłem ci. A właśnie... Dlaczego to zrobiłeś? Tak szczerze.

Bill uśmiechnął się szelmowsko.

-Cóż... Kiedy przegrałeś zakład, byłeś przerażony. Nikt postronny zapewne nic nie dostrzegł, ale przez te kilka dni trochę cię obserwowałem i widziałem, jak bardzo się boisz. Kiedy uprawialiśmy seks za pierwszym razem, dalej piekielnie się bałeś. W sumie to masz jaja, że nie skorzystałeś z mojej propozycji wycofania się z zakładu. Tak, czy siak... No, cóż... Za pierwszym było opornie, za drugim też nie bardzo, ale za trzecim... Byłeś wniebowzięty. Trochę wkurzony i zirytowany, ale zadowolony. Byłem trochę ciekawy, jak to jest. Skoro ktoś taki jak ty się przekonał, to pomyślałem, że czemu by nie?

Tom zarumienił się po cebulki włosów. Czarny widząc to zaśmiał się cicho.

Nie taką odpowiedź chciał usłyszeć Dredziarz.

-Więc zrobiłeś to tylko dlatego, że mi się spodobało?

-Mniej więcej. Nie mam nic do stracenia. Może kiedyś będę męską dziwką? Kto wie!

Dredziarz zadrżał wyobrażając sobie tego młodego chłopaka w takiej roli. Gdy tylko zobaczył obok niego jakiegoś faceta, który go dotyka, od razu się w nim zagotowało. To była tylko jego wyobraźnia, a jednak odczuwał... zazdrość? Tak, to chyba było właśnie to. Zazdrość.

Pieprzona zazdrość.

-Jeżeli planujesz być dziwką, to tylko moją-rzucił Kaulitz.

-Nie planuję-burknął urażony Bill.

-Masz ochotę na jeszcze jeden szybki numerek pod prysznicem?-zapytał Tom.

-I kto tu jest niewyżyty, co?-zapytał Czarny i pokręcił głową.- Wybacz, ale... trochę mnie boli.

-Trochę? Ja nawet chodzić nie mogłem. Na pewno nie robiłeś tego wcześniej?

Cauletz pokręcił tylko głową. Z westchnieniem wstał z łóżka i na lekko chwiejnych nogach podszedł do mebli. Wygrzebał z nich czyste rzeczy i poszedł do łazienki. Nie zamknął drzwi.

Seksowny jest, pomyślał Tom z lekkim uśmiechem. Cholera, naprawdę seksowny.

Kaulitz jeszcze długo leżał słysząc różne dźwięki dochodzące z łazienki. Dopiero kiedy zadzwonił jego budzik, zwlekł się z łóżka i sam poszedł pod prysznic. Bill już stał przed lustrem i układał włosy.

Piątek.

Cholera, jak on nie znosił piątków. Przez dwie godziny lekcyjne wredna suka męczyła Billa na matmie. Już kilka razy musiał się ugryźć w język, żeby niczego nie palnąć. I chociaż Czarny nie bardzo się tym przejmował, że na każdej kartce ma przynajmniej jedną jedynkę, on jakoś nie mógł tego znieść. Trochę się już zorientował w szkole. Wiedział, że nie powinien podskakiwać do tej baby, ale jakoś nie mógł się powstrzymać.

Zeszli na dół na lekcję nie zawracając sobie głowy śniadaniem. Jak zwykle nauczycielka poprosiła Billa do tablicy i kazała mu zrobić zadanie domowe. Gdy już skończył, powiedziała, że zrobił to źle.

Tom zazgrzytał zębami.

Trudno, raz kozie śmierć, pomyślał.

-Ale mi też tak wyszło-odezwał się.

Cała klasa spojrzała na niego.

-Słucham?-spytała kobieta.

Nie mów słucham, bo cię wyrucham, pomyślał, głośno zaś powiedział.

-Mi wyszedł dokładnie taki sam wynik.

-Widocznie obaj się pomyliliście.

-Czy w takim razie mogłaby pani rozwiązać to zadanie na tablicy?

Blondynka spojrzała na niego unosząc brwi.

Patrz się, patrz, suko, pomyślał zły.

-Nie mam czasu-rzuciła.

-Na pytanie go przez całą lekcję ma pani czas, a na rozwiązanie zadania już nie?

-Czy pan Kaulitz prosi się o kłopoty?

-Mam to potraktować jako groźbę?-spytał unosząc jedną brew i splatając ręce na piersi.

Bill patrzył się na niego zdziwiony. Chyba nie spodziewał się, że się za nim wstawi.

-Tak, to była groźba.

Dredziarz uśmiechnął się kpiąco.

-Może ją sobie pani wsadzić... Chyba wie pani, gdzie? Tyłek ma pani szeroki, więc na pewno się zmieści.

Blondynka poczerwieniała na twarzy z oburzenia.

-Zapraszam do tablicy!-warknęła.

-Nie!-odparł Kaulitz.

-Słucham?!

-Nie-powtórzył spokojnie.

-Co to ma znaczyć?!

-To, co widać! Widzisz, Haniu- mogę się tak do ciebie zwracać, nie?-, nie jestem taki uprzejmy jak kolega Bill. Nie mam zamiaru znosić takiego zachowania. Jeżeli masz życzenie wstawić mi kilka jedynek, nie krępuj się. Nie zamierzam się na darmo produkować.

-W takim razie będziesz się produkował idąc do dyrektora!

Tom uśmiechnął się. Co za głupia baba. Ach, będzie ciekawie.

-W porządku. Ciekawe jak dyrektor przyjmie wiadomość, że znęca się pani nad jednym uczniem, bo pani szanowny synek został wykopany z budy? Ale wstyd, i to przez kogoś takiego jak Cauletz. Chłopak cichy, spokojny, a tu taki numer: cieszy się większym autorytetem. Nikt nie uwierzył synkowi, jak próbował się wytłumaczyć ze swojego zachowania? A to pech...

Tom strzelał w ciemno. Nadal nie wiedział, co wydarzyło się między tym chłopakiem a Billem, ale przecież zawsze istniała szansa, że trafi. I po minie kobiety zobaczył, że mu się to udało.

-Wyjdź z klasy! I nie chcę cię tutaj widzieć!-wrzasnęła do niego.

Dredziarz roześmiał się co tylko jeszcze bardziej rozsierdziło nauczycielkę. Wiedział, że od następnej lekcji ma przerąbane, ale mało go to obchodziło. Nie zależało mu za bardzo na dobrych stopniach, chciał tylko zdać maturę na przyzwoitym poziomie, żeby ojciec dał mu forsę i mógł sobie pojechać na Bahamy.

Spakował swoje rzeczy i nadal śmiejąc się wyszedł z klasy. Przynajmniej będzie miał godzinę wolną. Zgłodniał trochę, więc poszedł na stołówkę i zjadł spokojnie śniadanie.

-Co ty tutaj robisz?-spytał dyrektor wchodząc do kuchni.

-Jem-odparł Kaulitz spokojnie.

-Czemu nie jesteś na lekcji?-mężczyzna splótł ręce na piersi.

Dredziarz wzruszył ramionami.

-Babka od matmy mnie wykopała-odparł szczerze.

-Co przeskrobałeś?

-Niech ona panu powie.

-Jeżeli nie odpowiesz, dostaniesz kolejną karę.

-Niech pan sobie zapamięta, że ja nie uznaję gróźb. Nie boję się żadnej kary. Jeśli chce pan coś ode mnie wyciągnąć, to trzeba ładnie poprosić. Może się zastanowię?

-Po prostu odpowiedz!-zirytował się facet.

Kaulitz tylko prychnął.

-Niedługo sam się pan dowie. Na pewno nie wytrzymam do końca roku z tym irytującym babsztylem, który uczy mnie matmy. Przecież ta wieśniara nawet nie umie rozwiązać najprostrzego zadania.

-Nie mów tak o pracownikach tej szkoły, bo możesz potem tego gorzko żałować.

-Groźba?

-Ostrzeżenie.

-Stwierdzenie faktu nie jest przestępstwem. Dobra, panie psorze, spadam. Mam teraz w-f, nie chciałbym się spóźnić.

Dredziarz wyszedł z kuchni i poszedł do szatni. Wiedział, że ziarenko zostało posiane. Miał nadzieję, że już więcej nie będzie musiał się martwić matematyką. Zawsze lubił ten przedmiot, a teraz jakoś mu obrzydł. Ta szkoła naprawdę jest dziwna.

Bill siedział już na hali na trybunach i czytał coś, podczas gdy oni grali w piłkę nożną. Czarny był jedyną niećwiczącą osobą. Kolejna rzecz, o którą koniecznie trzeba go wypytać. Nadal był strasznie tajemniczy i bardzo niechętnie mówił o sobie. Cholera.

-Kaulitz! Uważaj!-krzyknął ktoś z tyłu.

Tom nie zdążył zareagować. Mocno kopnięta piłka trafiła go prosto w twarz. Zdumiony poleciał do tyłu i upadł na tyłek. Miał wrażenie, że zaraz odpadnie mu nos. Zamrugał zdumiony i usłyszał śmiech.

Cholera! To był jego pierwszy w-f od momentu, w którym go wykopali za to, że rzekomo celowo rozwalił jednemu chłopakowi nos.

-Ale ciamajda!-zawołał ktoś.

-Hej, Kaulitz? Żyjesz?-spytała inna osoba.

Westchnął cicho i dotknął delikatnie nosa. Miał wrażenie, jakby był u dentysty i dostał znieczulenie. W sumie to nie czuł połowy twarzy.

-W porządku?-spytał mężczyzna prowadzący zajęcia.

-Ta... Zamyśliłem się-warknął Dredziarz.

Podniósł się z parkietu i potrzepał głową. Kilka osób poklepało go po plecach i wznowiono grę. Przez Czarnego dostał piłką w łeb i wszyscy się z niego śmiali. Miał nadzieję, że nie stanie się taki sam jak on. Odnosił wrażenie, że Bill potrafi potknąć się o każdą jedną rzecz. W sumie to nieraz zdarzyło mu się nie trafić w drzwi od łazienki i wejść w futrynę. Strasznie się z tego nabijał, a teraz jego też to bierze.

Cholera!

Kaulitz, ty pieprzony pedale, pomyślał.

Najgorsze było to, że naprawdę czuł się pedałem.

Tylko dlaczego mu to nie przeszkadzało?

2 komentarze:

  1. No jak dlaczego mu nie przeszkadzało? Dla Billa zrobiłabym wszystko :D i widzę, że Tom mi w tym towarzystwa dotrzymuje :P Genialny rozdział, może babsztyl się czegoś nauczy, eh... jak ja kocham matematyczki ><

    OdpowiedzUsuń
  2. To opowiadanie naprawdę coraz bardziej mi się podoba. Taki pyskaty Tom jest aż może trochę segzowy czy cuś.. Kto by pomyślał~~ Idę zobaczyć co będzie dalej~~
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za wszystkie komentarze :)