14.Granice

Sebastian

Przewróciłem dzieciaka na wznak i patrzyłem na niego dłuższą chwilę. Był tak czerwony, że aż nie mogłem w to uwierzyć. Co chwilę zerkał na moje krocze, które zasłaniał jedynie biały ręcznik. Wyglądał na zdenerwowanego, co oznaczało, że nie jest taki głupi, na jakiego mógł czasami pozować.

Kiedy mu powiedziałem, że go „wezmę”… Jego reakcje były tak komiczne, że zachowanie pokerowej twarzy kosztowało mnie naprawdę wiele wysiłku. Prawiczek… Aż się nie chce wierzyć. Zastanawiałem się, jak on się skumał z tym przeklętym Brownem? Przecież ta dwójka różniła się jak dzień i noc.

Młody spojrzał mi nieśmiało w oczy, a moje serce nagle zabiło mocno.

Był naprawdę ładny. Chociaż nie znosiłem Xaviera, musiałem przyznać, że był przystojny i Robin zdecydowanie odziedziczył urodę po nim.

- Ściągnij – powiedziałem spokojnie, kiedy po raz kolejny zerknął szybko na ręcznik skrywający moje krocze.

- N-nie, ja…

- Ściągnij. Przyznaj, że chcesz go zobaczyć – rzuciłem. – No, dalej. Nie bój się.

Robin jęknął, chowając twarz w dłoniach.

- To chamstwo! Robisz to specjalnie!

- Co?

- Peszysz mnie.

- Bardziej już chyba nie da się ciebie speszyć – mruknąłem rozbawiony. Ponoć faceci nie używają słowa „śliczny”, „uroczy” i takie tam. Cóż. Robin naprawdę był UROCZY. Nie dało się tego inaczej określić. - Zdejmij ręcznik. No, dalej. Przecież i tak prędzej czy później będę goły.

Nie wiem, co on tam sobie pomyślał, ale w końcu wziął głęboki oddech i usiadł. W jego oczach zobaczyłem dziwną determinację. Sięgnął ręką do ręcznika i jedynym ruchem zerwał go z moich bioder. Zanim zdążył cokolwiek zobaczyć, pchnąłem go z powrotem na łóżko. Nie mam pojęcia, na ile był odważny i czy czasem nie próbował masturbować się czymś, wkładając to w siebie. Jeśli tak, to pewnie wiedziałby, jak kurewsko go zaboli, kiedy już w niego wejdę. Lepiej, żeby nie stresował się jeszcze bardziej.

Odwróciłem się i ułożyłem na nim wygodnie, opierając na łokciach po obu stronach jego głowy. Czułem na brzuchu jego wzwód. Przekręciłem lekko głowę.

- Jak wrażenia? – spytałem.

Odwrócił wzrok. Chyba nie kłamał, kiedy mówił, że jest nieśmiały. Zresztą, ko by się nie speszył, gdyby był prawiczkiem i leżałby na łóżku, a na nim goły facet, gotowy do przelecenia go? Niech mnie szlag, ale ja w jego wieku na pewno bym się peszył.

Teraz to bym się cieszył. Chyba.

- Nie musisz się bać – powiedziałem.

- Nie wiem, co mam robić – przyznał szczerze.

- Oczywiście, że nie wiesz. Skąd niby miałbyś wiedzieć? Po prostu wyluzuj. Obiecuję, że wszystkiego cię nauczę, ok? – Skinął lekko głową. – Obejmij mnie za szyję.

Nachyliłem się nad nim i pocałowałem go lekko w policzek. Jeden, drugi, trzeci raz… Wplótł palce w moje włosy, nadal leżąc raczej nieruchomo. Miałem nadzieję, że się trochę rozkręci. Już ja się o to postaram.

Odwrócił głowę, próbując złączyć nasze usta w pocałunku. Przyssałem się do jego ciepłych, wilgotnych warg. Nie próbowałem od razu wślizgnąć się do środka, żeby go jeszcze bardziej nie speszyć. Dopiero kiedy otworzył usta, zacząłem je penetrować bardzo dokładnie. Oddawał każdy pocałunek, głaszcząc jedną ręką moje włosy i ciągnąc za nie. Sam pocałunek, a zacząłem się podniecać.

Coś jednak było w tym, że przyszedł do łóżka ubrany jak zwykle do spania. Majtki i długa koszulka, choć wszystko ukrywały, były dość kuszące. Po prostu chciało się to z niego ściągnąć i zobaczyć, co jest pod spodem.

Podciągnąłem mu koszulkę do góry i zacząłem go dotykać. Napiął mięśnie brzucha i odchylił głowę, dając mi lepszy dostęp do swojej szyi. Cały czas ocierałem się o niego lekko, co musiało go porządnie pobudzać. Był w końcu tylko nastolatkiem, takim nie trzeba dużo.

Całując go, złapałem za jedną rękę i pokierowałem ją na swój pośladek.

- Nie bój się dotykać – mruknąłem, zahaczając palcami o gumkę od jego majtek. Strzeliłem mu nią lekko. Jego dłoń zacisnęła się mocno na moim pośladku i rozluźniła, a potem znowu zacisnęła. – Ściągnij majtki – poleciłem cicho.

Wstrzymał na chwilę oddech, a potem, z lekkim oporem i bardzo powoli, zsunął je z siebie. Zerknąłem na niego. Patrzył gdzieś w bok, zapewne wstydząc się tego, że patrzę. Mimo to, nie zawahał się. Zrobił to powoli, ale nie zatrzymał się nawet na chwilę. Patrzyłem, jak powoli spod ciemnej bielizny wyłania się jego sztywny penis i zamrugałem ze zdumienia. Dzieciak wygolił sobie dokładnie włosy łonowe!

- Co? – spytał cicho zduszonym głosem, widząc mój wzrok.

- Widzę, że kumasz o co chodzi – odpowiedziałem, przejeżdżając ręką po skórze w miejscu, gdzie powinien mieć ciemne włoski. Napiął od razu mięśnie. Musiałem przyznać, że cudnie na mnie reagował. – Długo się tam golisz? – spytałem z ciekawością.

- Tak, wiem, jak baba – mruknął zażenowany. – Ale tak mi wygodniej. I tak, długo.

Nachyliłem się i podciągnąłem mu wyżej koszulkę. Wziąłem w usta jeden sutek i zacząłem go ssać lekko i podgryzać. Robin jęknął cicho i zacisnął usta, nie chcąc pozwolić dźwiękom wydostać się na zewnątrz.

- Jęcz, Robin – mruknąłem, zwiększając intensywność pieszczot. – Nie wstydź się. Jęcz.

Nie chciał, ale w końcu nie wytrzymał i jęknął przeciągle, odrzucając głowę do tyłu. Zacząłem gładzić jego szczupłe biodra i uda, próbując go przyzwyczaić do dotyku. Drżał za każdym razem, kiedy nagle gdzieś go dotykałem. Raz zachichotał.

- Nie łaskocz – poprosił.

Pokręciłem głową. Dzieciaki.

Zjechałem z pocałunkami na brzuch, a potem obcałowałem okolice jego krocza, celowo je pomijając. Potem przyszła kolej na uda. Rozsunąłem mu je szeroko. Podkulił nogi, ale nie próbował ich złączyć. Jęczał cicho, ciągnąc mnie za włosy, kiedy lizałem mu pachwiny i trącałem nosem jądra. Jeden mój palec zawędrował pomiędzy jego pośladki, wydobywając z jego ust dziwny pomruk. Zamknął oczy, najwyraźniej nie chcąc widzieć, co robię. Spróbowałem na próbę wsunąć palec do środka, ale nie było to wcale takie proste.

Nie chcąc go już dłużej tak torturować, wsunąłem sobie w usta jego penisa. Jęknął głośno, wypychając biodra bardziej i wsuwając się głębiej. Był dobrze wyposażony, zapewnie trochę lepiej niż którykolwiek z jego kolegów. Choć pierwszy raz, dzieciak był po prosty dzieciakiem i wiedziałem, że długo nie wytrzyma. Na pieszczoty i inne pierdoły będzie czas później. Teraz trzeba po prostu doprowadzić sprawę do końca.

Mój członek aż drgnął na samą myśl o wejściu w niego. Taki ciasny… Nawet nie pamiętam, kiedy ostatnio raz pieprzyłem się z jakiś facetem. Chyba w innym życiu. Moje ciało szalało.

Jeszcze chwilę possałem go, czekając aż poczuję na języku słony smak jego spermy. Wtedy odsunąłem się, na co jęknął przeciągle.

- Cicho tam – szturchnąłem go lekko.

- Było tak dobrze…

- Wiem.

Sięgnąłem do stolika i wziąłem prezerwatywę i wazelinę. Odkręciłem słoiczek i nabrałem sporo na palec.

- Odwróć się na bok, przodem do mnie – poprosiłem.

Robin zrobił to od razu. Położyłem się twarzą do niego.

- Podkul nogi.

Zrobił to. Zauważyłem, że oddycha ciężko i wyglądał na lekko… zawianego. Uśmiechnąłem się na tą myśl. Upicie go to też nie jest najgorszy pomysł.

Położyłem się i sięgnąłem ręką do jego pośladków. Spiął się lekko.

- Jeśli będziesz spięty, zaboli mocniej – ostrzegłem.

Westchnął i zamknął oczy. Pocałował go lekko w usta, chcąc odwrócić jego uwagę od tego, co mam zamiar zrobić. Oddał pocałunek, a wtedy ja, wciąż go całując, zacząłem wsuwać w niego palca. Drgnął i wziął większy haust powietrza, jakby się dusił, a potem objął rękami moją twarz i zaczął całować mnie jeszcze mocniej.

A nie mówiłem, że nie jest głupi?

Wsunąłem go najgłębiej jak się dało i poruszałem nim chwilę. Jęknął w moje usta, kiedy zgiąłem go lekko w jego wnętrzu. Po chwili rozciągania wziąłem więcej wazeliny i dodałem kolejny. Byłem już na maksa podniecony i powstrzymywanie się od wzięcia go teraz, już, naprawdę nie było takie proste. Ja nie oddychałem ciężko, lecz dyszałem jak jakiś stary pryk z nadwagą. Wiedziałem jednak, że muszę to zrobić dokładnie. Robin nie był kimś, kogo mogłem sobie wypieprzyć i olać jego potrzeby oraz to, że jest prawiczkiem. Jakby nie patrzyć, zaufał mi. Nie miałem zamiaru go zawieść.

Odsunąłem się lekko od niego i rozerwałem opakowanie, po czym drżącymi rekami nasunąłem na siebie prezerwatywę. Robin patrzył na mnie tak… dziwnie. Rumieńce wciąż utrzymywały się na jego policzkach, ale teraz raczej były spowodowane wysiłkiem i powstrzymywaniem podniecenia. Przejechałem kilka razy ręką po penisie, po czym posmarowałem go dokładnie wazeliną. Ułożyłem chłopaka na wznak i usadowiłem się wygodnie pomiędzy jego nogami.

Robin

Byłem przerażony jak jasna cholera, ale robiłem wszystko, żeby tego po sobie nie pokazać. Kiedy Seba ułożył się na mnie, serce omal nie wyskoczyło mi z piersi. Nie wiedziałem, co mam zrobić z rękami, więc sunąłem nimi po chłodnej pościeli, czując kontrast pomiędzy zimnym wręcz materiałem a naszymi rozgrzanymi ciałami.

Seba założył sobie jedną moją nogę na ramię, a drugą ułożył w zagięciu łokcia. Nachylił się i pocałował mnie naprawdę… czule. Objąłem go niepewnie za szyję.

- Czy to… mocno boli? – wydusiłem z siebie to, co zaprzątało mi głowę już od dłuższej chwili.

Nie odpowiedział. Zatkał mi usta pocałunkiem.

Mój krzyk został stłumiony przez jego usta. Wygiąłem się w łuk, jęcząc, krzycząc i szarpiąc się jednocześnie, ale to w niczym nie pomogło. Seba zaczął we mnie wchodzić i był to ból tak okropny, że miałem ochotę się rozpłakać. Najgorszy był początek, kiedy przepychał się do środka.

- Spokojnie – wyszeptał w moje usta, delikatnie wchodząc głębiej. Przejechałem paznokciami po jego plecach i kiwnąłem głową na znak, że już jestem spokojny. Bolało już mniej. Schował twarz w zagłębieniu mojej szyi, dysząc jak po kilkunastokilometrowym biegu. Jego plecy zroszone były potem.

Wszedł do końca i zatrzymał się.

- Pierdolę. Jesteś taki ciasny! – mruknął.

- A ty duży – przyznałem nieśmiało.

To, co robiliśmy, uszczupliło moją i tak wątpliwą pewność siebie o całe sto procent.

- Moi rodzice się w grobie przewracają – mruknąłem. Sam nie byłem pewien, czemu mi to przyszło do głowy. Seba zaśmiał się i odgarnął mi z czoła mokre włosy.

- W takim momencie z czymś… takim – skarcił mnie łagodnie i parsknął. – Może. – Poruszył się lekko. Zacisnąłem zęby. Bolało. – Na początku będzie boleć, ale potem… Wybacz, musisz trochę pocierpieć. Muszę znaleźć twój punkt G.

Skinąłem głową. Wiedziałem o tym.

Cofnął się i pchnął do środka. Wcale nie był taki delikatny jak sugerował, że będzie, ale to może nawet lepiej. Za każdym razem zmieniał kąt uderzeń i już po krótkiej chwili po raz pierwszy niemal krzyknąłem z przyjemności.

- Mam – powiedział zadowolony, a potem już w ogóle się nie hamował.

O mnie nie pieprzył, on zwyczajnie mnie rżnął. A ja? Jęczałem, wtórując mu i wyginając się tak, żeby lepiej wszystko czuć. To, co robił, to był misz-masz bólu i przyjemności, który tylko mnie nakręcał. Im mocniej bolało, tym większą czułem przyjemność. Te dwa uczucia przeplatały się ze sobą, aż z czasem ból zaczął słabnąć i ustępować miejsca przyjemności. Krótko po tym, jak praktycznie w ogóle przestałem go czuć, doszedłem, brudząc nasze brzuchu spermą. Jak przez mgłę słyszałem przeciągły jęk Sebastiana i bardzo mocne pchnięcie w głąb mnie, po czym ciężar jego ciała na swoim własnym.

Miałem siłę tylko na to, żeby pogłaskać go lekko po głowie. Kiedyś mnie zastanawiało, jak to możliwe, że kochankowie po seksie od razu zasypiają.

Teraz już wiedziałem. Ledwo skończyliśmy, a mi zaczęły się tam cholernie kleić oczy, że pozwoliłem opaść powiekom i odpłynąłem.

Sebastian

Nie mogłem uwierzyć, że tak po prostu zasnął. Delikatnie opuściłem jego ciało i pozbyłem się prezerwatywy. Wziąłem kilka głębszych wdechów  i obciągnąłem mu jego ulubioną koszulkę w dół – nawet jej nie ściągnąłem. Wytarłem delikatnie wazelinę spomiędzy jego pośladków i ułożyłem się obok niego. Przytulił się do mnie przez sen. Wsunąłem mu rękę pod koszulkę  i pogłaskałem go po plecach, a potem, nim zdążyłem pomyśleć o tym, jaki dobry był ten seks, zasnąłem.

Rano obudziłem się jako pierwszy. Przeciągnąłem się, czując się jak nowonarodzony. Nic tak nie poprawia humoru jak dobry seks, może to potwierdzić każdy facet. Czułem lekkie mrowienie w kroczu po wczorajszym.

Spojrzałem na dzieciaka. Spał skulony i odwrócony do mnie plecami. Nakryłem go lepiej kołdrą – w pomieszczeniu było chłodnawo. Było jeszcze całkiem wcześnie, do pobudki było całe pół godziny. Postanowiłem wstać i wyjątkowo zrobić śniadanie jemu. Odkąd Robin ze mną zamieszkał, to on rządził w kuchni, ale powinno mu być miło, że raz to ja zrobiłem śniadanie. Co prawda nie byłem takim magikiem jak on, ale jakoś sobie radziłem przez te wszystkie lata, prawda? Zresztą, idę o zakład, że nie będzie mógł usiąść porządnie na dupie, więc niech się trochę wybyczy w tym łóżku.

Wyłączyłem budzik i poszedłem pod prysznic, a potem do kuchni. Zrobiłem mu kanapki do szkoły z jego ulubioną kiełbasą, a potem przygotowałem dla nas tosty z dżemem i zrobiłem kakao. Może nic specjalnego, ale moim zdaniem jedno z najlepszych śniadać, jakie można zjeść. Spakowałem jeszcze swoją torbę z kartkówkami Id, z której trzy czwarte klasy dostało szmaty i obudziłem Robina.

- Która godzina? – spytał, trąc zaspane oczy. Skrzywił się, gdy próbował usiąść.

- Za pół godziny wyjeżdżamy.

- Cholera, śniadanie!

- Siedź! – spojrzał na mnie zdumiony. Postawiłem pomiędzy nami tacę. – Dzisiaj ja przygotowałem jedzenie. Smacznego.

- Ale wyżerka! – ucieszył się. Uśmiechnął się i zaczął wcinać.

- Wymęczony? – spytałem złośliwie.

Zarumienił się i spojrzał na mnie z lekkim oburzeniem. Pokręciłem tylko głowę i pocałowałem go w policzek. A potem bliżej ust. Wolno zagłębiłem język w jego ustach. Miałem ochotę całować go… czule. Tak też robiłem, przy okazji głaskając lekko przegub jego dłoni. Oderwałem się po chwili od niego i zakończyłem tak, jak zacząłem – pocałunkiem w policzek.

- Jedz sobie spokojnie. Zdążysz jeszcze wziąć prysznic i wysuszyć włosy zanim wyjedziemy.

- Gdzie idziesz?

- Podłożę do pieca, żeby było ciepło, jak wrócimy ze szkoły.

- Ok.

- Phil Brown, do odpowiedzi.

Blondyn westchnął ciężko, wziął zeszyt i podszedł do mojego biurka. Wręczył mi swój kajecik i podszedł do tablicy. Podyktowałem mu jakieś zadanie na średnim poziomie trudności. I tak wiedziałem, że go nie zrobi.

Słyszałem na korytarzu, jak na mnie psioczył i przyznał się Robinowi, że się nie nauczył, bo spędził wieczór ze swoją dziewczyną. Tak się złożyło, że był jedną z nielicznych osób, która nie miała oceny z odpowiedzi, no i nie przewidział, że Robin przyjechał do szkoły ze mną i że akurat będę w pobliżu, gdy będzie sprzedawał mu najnowsze informacje.

- No? – spytałem, patrząc na tablicę. Narysował jakiegoś ludzika z włosami, jakby go ktoś podłączył do prądu. Prócz ludzika, treści zadania, danych i zbilansowania reakcji nie było nic więcej. – To wszystko?

Phil spojrzał ukradkiem na Robina, ale ten, nawet gdyby chciał, nie podpowiedziałby mu, bo, po pierwsze, przyszpiliłem go wzrokiem, a po drugie był tak skoncentrowany na tym, żeby siedzieć w miarę bezboleśnie, że nie miał czasu przejmować się Philem i tym, że wstawię mu szmatę.

Życie jest piękne.

- Jeden na dziewięć. Siadaj.

Brown wziął zeszyt i bez słowa wrócił do ławki.

Przez całą lekcję miałem ochotę wybuchnąć śmiechem, kiedy widziałem zmagania Robina z krzesłem. Ostatecznie krzesło wygrało.

Pokręciłem tylko głową. Linn mierzył mnie oskarżycielsko przez całą lekcję, ale nie zwracałem na to uwagi. Niech sobie patrzy.

Ja też sobie popatrzę.

 ***

Wybaczcie, że tak późno, ale zasnęłam sobie i totalnie nie mogłam się podnieść z wyra ani doczołgać do laptopa.

Jestem już oficjalnie wolnym człowiekiem:). Wam życzę tego samego.

Wiem też, że mam lekki poślizg z obiecanym comiesięcznym rozdziałem "TwT". Postaram się to jednak wstawić jak najszybciej się da.

Pozdrawiam i miłego weekendu!